Esparceta 0,5 kg

Esparceta - roślina miododajna.

Esparceta zaliczana jest do roślin motylkowatych drobnonasiennych. Nazywana jest również sparcetą siewną lub wykolistną, ze względu na specyficzny kształt liści – nieparzystopierzasto złożonych. Jest rośliną wieloletnią występującą w formie ozimej.

Sparceta siewna, esparceta siewna – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-wschodniej i środkowej Europy oraz Turcji. Jest uprawiana w wielu krajach świata. W Polsce występuje jako roślina uprawna, często dziczejąca.

Esparcetę najlepiej uprawiać na stanowiskach po zbożach lub okopowych. Jest też dobrym przedplonem dla zbóż jarych, ponieważ uprawiana jest ona na rędzinach, które wielokrotnie rozmarzają podczas zimy i w związku z tym mogą prowadzić do wysadzania zbóż ozimych.

Bardzo wydajna roślina miododajna.

Często nazywana zwyczajowo dzięcieliną (jednak określano tak również inne rośliny pastewne z rodziny motylkowatych, takie jak koniczyna czy lucerna sierpowata).

Wydziela nektar obficie, a przy sprzyjającej pogodzie dzienny przybytek ula na wadze dochodzi do 4 kg. Sparcetę uprawia się zwykle na glebach wapiennych, kamienistych, które są dla koniczyny za suche, a dla lucerny za płytkie. Na ha wysiewa się 60-70 kg nasion. Uprawiana jest formą ozimą i zakwita w drugim roku po wysiewie. W rejonach, gdzie uprawia się sparcetę, uzyskuje się duże zbiory jasnego miodu jednogatunkowego o bardzo przyjemnym aromacie. Roślina ta zasługuje więc na rozpowszechnienie.

W okresie pożytku ze sparcety świeże plastry woskowe, a także beleczki ramek i ściany ula mają barwę żółtą. Przyczyną są liczne kropelki tłuszczu występujące na ziarnach pyłku sparcety i przylegające do ciała pszczół.

Termin siewu: Po 15 VIII

Początek kwitnienia: Koniec V przyszłego roku

Średnia długość kwitnienia: 20 - 30 dni

Wydajność miodowa: 80-180 kg z ha