Your cart
W koszyku nie ma jeszcze produktów
„Wspominaliśmy już o tym jak określić bazę pożytkową, niezbędną do prawidłowego funkcjonowania rodziny pszczelej. Pamiętajmy, że pszczelarstwo to nie tylko pasieka, dobrej jakości sprzęt czy miodobranie. To także zapewnienie swoi podopiecznym wystarczającego dostępu do pożywienia, co w obecnych czasach w dużej mierze spada na barki odpowiedzialnego pszczelarza. W dzisiejszym wpisie skupimy się na roślinach miododajnych i pyłkodajnych kwitnących latem, które zagwarantują naszym pszczołom wartościowy pokarm, będący tym samym sprawdzonym przepisem na owocne miodobranie."
Pelargonia rabatowa – bardzo długo kwitnie, od V do przymrozków. Najczęściej uprawiana jest w donicach, ale z powodzeniem można ją sadzić również do gruntu (nie zimuje jednak w naszym klimacie, możliwe jest jednak przechowanie jej w pomieszczeniu). Jest bardzo łatwa w uprawie i znosi wszelkie niedogodności, takie jak mocne nasłonecznienie i upały. Może też rosnąć w półcieniu. Choć nie określono wartości pożytkowej dla pelargonii, to wiadomo, że dostarcza zarówno nektaru, jak i pyłku. Pelargonia preferuje gleby przepuszczalne, piaszczysto-próchnicze – w handlu dostępne są gotowe mieszanki przeznaczone specjalnie dla tej rośliny.
Dobre towarzystwo dla pelargonii: bakopa, petunia, funkia, koleus, kocanka włochata.
Facelia błękitna – królowa roślin miododajnych. Kwitnie w VI lub później, w zależności od terminu wysiewu. Jest to bardzo popularna roślina poplonowa oraz składnik mieszanek łąk kwietnych. Mimo że jest jednoroczna i należy ją co rok wysiewać – cieszy się ogromną popularnością z uwagi na bardzo dużą wydajność miodową (nawet do 500 kg z ha) i łatwość uprawy. Oprócz nektaru, dostarcza pszczołom także sporo pyłku. Doskonale sprawdza się również w aranżacjach ogrodowych w wyższych partiach rabat.
W warunkach Polski możliwe jest odebranie miodu odmianowego faceliowego, jeśli tylko pszczoły mają do dyspozycji większe zasiewy tej rośliny.
Dobre towarzystwo dla facelii to np. w zasiewie jako tzw. łąka kwietna to np.: czarnuszka damasceńska, czarnuszka siewna, chaber bławatek, mak polny, ogórecznik lekarski, nachyłek dwubarwny, żmijowiec babkowaty, kolendra siewna.
Chaber górski – gatunek wieloletni, odporny na mróz i budzący zainteresowanie w ostatnim czasie z uwagi na wartość pożytkową dla pszczół (warte uwagi są również odmiany jednoroczne chabrów). Chaber górski jest dobrym pożytkiem nektarowym i pyłkowym i „przyciąga” owady przez cały dzień. Jest łatwy w uprawie, niewybredny co do gleby, choć najlepiej rośnie na przepuszczalnym, piaszczysto-gliniastym podłożu.
Dobre towarzystwo dla chabra górskiego: kuklik, wilczomlecz.
Kocimiętka Faassena – roślina wieloletnia przypominająca nieco lawendę. Świetnie komponuje się z różami oraz innymi kwiatami – łatwo ją zestawiać z różnymi gatunkami ze względu na dużą tolerancyjność podłoża. Cieszy się dużą popularnością ze względu na łatwość uprawy i długie kwitnienie (od V do IX, jeśli tylko przytnie się ją, aby przedłużyć kwitnienie). Podobno odstrasza komary i kleszcze. Jest bardzo chętnie odwiedzana przez pszczoły (dostarcza i nektaru, i pyłku).
Dobre towarzystwo dla kocimiętki: róże, przywrotnik ostroklapowy, czyściec.
Piwonia – to pierwsza z opisanych roślin, która nie wydziela nektaru, ale za to może „poczęstować” pszczoły pyłkiem. Piwonia to długowieczna bylina o niezwykle dekoracyjnych walorach. Dla pszczół znaczenie mają jedynie pojedyncze i półpełne gatunki – warto o tym pamiętać wybierając piwonię do swojego ogrodu. Piwonie najlepiej rosną w miejscach słonecznych i lubią gleby bardzo żyzne.
Dobre towarzystwo dla piwonii: hortensja, bergenia, żurwaka, funkia, orlik.
Krzewuszka cudowna – to krzew kwitnący w V–VI, często powtarza kwitnienie pod koniec lata. Pszczoły chętnie oblatują kwiaty krzewuszki, zbierając nektar i pyłek. Krzewuszka nie ma dużych wymagań uprawowych, ale aby dobrze i intensywnie kwitła, lepiej posadzić ją w miejscu słonecznym.
Dobre towarzystwo dla krzewuszki: forsycja, jaśminowiec, kolkwicja, róże.
Pęcherznica kalinolistna – krzew kwitnący od V do VI, polecany na żywopłoty. Pęcherznica jest bardzo odporna na wszelkie niedogodności co do gleby i warunków środowiskowych (susza, mróz, zanieczyszczania powietrza). Dobrze znosi przycinanie. Dostępna w różnych odmianach, np. o bordowych lub limonkowych liściach.
Dobre towarzystwo dla pęcherznicy: pięciornik, ognik szkarłatny, mahonia pospolita.
Śnieguliczka biała – krzew kwitnący od VI do IX, dostarczający owadom nektaru i pyłku. Dorasta do 2 m wysokości, ale można go przycinać. Śnieguliczka jest dobrym źródłem pożytku, zwłaszcza nektarowego (jest dostępny dla owadów przez cały dzień). Rośnie na każdym podłożu, nawet suchym i kamiennym – można więc powiedzieć, że jest rośliną „do zadań specjalnych”.
Dobre towarzystwo dla śnieguliczki: berberys, tawuła japońska.
[zdjęcie: https://pixabay.com/pl/photos/kwiaty-krzew-ro%c5%9blin-jagoda-%c5%9bnie%c5%bcna-5444096/]
Owoce śnieguliczki:
Lawenda wąskolistna – kwitnie od VI do VIII. To nieduża krzewinka o charakterystycznym zapachu. Zimuje w naszym klimacie (chociaż podczas bezśnieżnych zim może przemarzać), więc jest chętniej wybierana niż np. lawenda francuska. Ciekawostką jest, że w niektórych krajach możliwe jest pozyskanie miodu lawendowego, np. we Francji. Lawenda wąskolistna jest łatwa w uprawie, nadaje się również do uprawy w pojemnikach. Najlepiej rośnie na stanowiskach ciepłych i wymaga gleby zasadowej.
Dobre towarzystwo dla lawendy: róża, berberys, szałwia, nagietek, przywrotnik, rozchodnik okazały.
Dzwonek ogrodowy – to roślina dwuletnia, kwitnie od VI do VII, a nawet VIII, w zależności od terminu wysiewu. Dzwonek ogrodowy nektaruje bardzo obficie. Preferuje stanowiska słoneczne i żyzną glebę.
Dobre towarzystwo dla dzwonka ogrodowego: róże, wiesiołek, naparstnica, łubin, werbena patagońska, kosmos.
Berberysy – na rynku jest szeroki wybór odmian tego wieloletniego krzewu. Mają same zalety – są zimozielone, doskonale dopełniają ogrodowe aranżacje, nadają się na żywopłoty i są bardzo odporne, również na mróz, a do tego dostarczają pożytku pszczołom.
Dobre towarzystwo dla berberysów: inne berberysy, tawuła, irga, dereń.
Irgi – Podobnie jak w przypadku berberysów, jest wiele irg wartych posadzenia w ogrodzie. Wśród nich są odmiany krzewiaste i płożące. Wszystkie dostarczają pożytku pszczołom w sezonie. Irgi dobrze wyglądają również w zimie – są zimozielone, często obsypane czerwonymi bardzo dekoracyjnymi owocami.
Dobre towarzystwo dla irg: trzemielina, pięciornik, berberys.
Kosmos podwójnie pierzasty – roślina jednoroczna, ale raz posiana sama się rozsiewa i w kolejnym sezonie wyrastają nowe siewki. Kwitnie długo, od VII do IX, zwłaszcza, jeśli usuwa się przekwitnięte kwiatostany (warto jednak kilka zostawić, aby roślina wydała nasiona).
Dobre towarzystwo dla kosmosu: floks, rudbekia, odętka wirginijska.
Warte uwagi są również krzewy owocowe, takie jak np. aronia, malina, borówka wysoka; drzewa: oliwnik, glediczja, tulipanowiec amerykański, kasztan jadalny, lipy.
Źródła:
Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M., Zając A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz., Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych, Warszawa 2012.
Sulborska A., „Rośliny pożytkowe”, Wyd. Bee & Honey Sp. z o.o., Klecza Dolna 2019.
e-ogródek.pl
zielonyogrodek.pl
pasieka24.pl